قدم تازه اي برداشتن... اين چيزي است که مردم بيشتر از آن ميترسند.
______________________________________________________
______________________________________________________
______________________________________________________
______________________________________________________
______________________________________________________
______________________________________________________
______________________________________________________
______________________________________________________
______________________________________________________
______________________________________________________
انسان تنها موجود زنده اي است که نميخواهد آن چه را که هست
بپذيرد .
تنها آرامش و سكوت، سرچشمه ی نیروی ابدی و جاوید است.
زنان به خوبی مردان می توانند اسرار را حفظ كنند، ولی به یكدیگر
می گویند تا در حفظ آن شریك باشند.
كسی كه به خودش دروغ می گوید و به دروغ خودش گوش می دهد، كارش
به جایی خواهد رسید كه هیچ حقیقتی را نه از خودش و نه از دیگران تشخیص
نخواهد داد.
اگر یك روز، یك ساعت، ناگهان همه چیز بخواهد به یك چیز تبدیل
شود، برترین آنها مهر ورزیدن است.
سراسر زمین از بالا به پایین، آكنده از اشك بشر است.
دانش بیمناك ترین بلای جان آدمی است... رنج و بدبختی آن از
طاعون و قحطی و جنگ بیشتر است.
حقیقت تركیبی است از گریه ها و خنده ها.
انسان موجودی است كه به همه چیز عادت می كند.
من معتقدم كه همه ما باید عشق به حیات را دریابیم و زندگی را
دوست بداریم.
فیودور میخاییلوویچ داستایوسکی (متولد ۳۰ اکتبر ۱۸۲۱ - درگذشتهٔ ۹
فوریه ۱۸۸۱). نویسندهٔ روس است.
ویژگی منحصر به
فرد آثار وی روانکاوی و بررسی زوایای روانی شخصیتهای داستان است.
سوررئالیستها مانیفست خود را بر اساس نوشتههای داستایوسکی ارائه کردند.
اکثر داستانهای وی همچون شخصیت خودش سرگذشت مردمی
است، عصیان زده، بیمار و روان پریش. ابتدا ، براي امرار معاش ، به كار
ترجمه پرداخت ، و آثاري چون اوژني گرانده اثر بالزاك و دون كارلوس اثر شيلر
را ترجمه كرد.
او در جشن سه روزه بزرگداشت پوشکین در پی سخنرانیاش به اوج شهرت و افتخار در زمان حیاتش رسید و سرانجام در اوایل فوریه سال ۱۸۸۱ در اثر خونریزی ریه درگذشت.